Voor de 36-jarige Debby geenszins. “Na de ervaringen die ik ermee heb opgedaan, zeg ook ik: ja, van mij mag de strippenkaart terugkomen!” De Zoetermeerse vertelt over haar onplezierige belevenissen met het gebruik van de OV-chipkaart. Het zijn vooral de oplaadpunten, in het bijzonder het gebrek
aan voldoende apparatuur en toegankelijke locaties en het ontbreken van voldoende servicepunten van de vervoersorganisaties. “Ik pleit voor het uitbreiden van de oplaadpunten die bereikbaar zijn buiten de openingstijden van de winkels. Bijvoorbeeld bij de busstations of in de voertuigen van de RandstadRail. Ik reis zelf vaak op tijden dat de winkels gesloten zijn. Als ik mijn OVchipkaart wil opladen dan kan dat, maar dan moet ik wel eerst naar de halte Forepark/Station Zoetermeer
reizen. Dat moet toch veel makkelijker kunnen?” Ook voor het oplossen van het tweede probleem, het gemis aan voldoende servicepunten, wil Debbie krachtig ijveren. De twee die er nu zijn (HTM en Veolia, red.) vindt ze ontoereikend. “Ik ben van mening dat iedere in deze stad opererende OV-vervoersorganisatie een loket moet hebben, een eigen locatie waar de reiziger terecht kan met allerlei vragen over de OV-chipkaart of waar hij ijn persoonlijke kaart kan activeren. Wat ik overigens ook mis zijn oplaadpunten waar transacties kunnen worden uitgeprint. Ook daarvoor moet je
naar het servicepunt van de vervoersorganisatie.” Debbie benadrukt dat ze beslist niet alleen
staat in haar pleidooi voor meer en betere voorzieningen voor de OV-chipkaartgebruiker. Iemand
die dit volmondig kan beamen is de 73-jarige pensionado John Jonkhout. “Ik ben zeer ingenomen met de OV-chipkaart. Een waardevolle voorziening. Maar gezien het veelvuldig gebruik door duizenden OV-reizigers, ben ik een groot voorstander van meer toegankelijke loketten waar men terecht kan met vragen en klachten.” In haar zoektocht naar een oplossing van de problemen, heeft Debbie ook contact opgenomen met de gemeente. Van deze kant heeft men haar laten ween dat de gemeente niet uit zichzelf oplaadpunten plaatst. Hiertoe moet eerst een aanvraag worden gedaan vanuit een vervoerorganisatie. Debby kreeg het advies haar vragen te stellen op de website OV-chipkaart.nl. Ze hoopt op reacties vanuit de lokale politiek.
Stadsgewest
Contactpersoon service- en oplaadpunten Bert Takman van Stadsgewest Haaglanden -verantwoordelijk voor het OV- wijst op de persoonlijke OV-chipkaart. “Hiermee ben je onafhankelijk van oplaadpunten.” Hij kent het probleem van de servicepunten en staat open voor een gesprek over knelpunten.
Alleen al de aanschaf van het ding: online lijkt makkelijk, maar dan moet je wel in het bezit zijn van een digitale pasfoto en handig met de computer. Ik ken veel mensen die dat niet zijn. Voor de aanschaf van een anonieme kaart verkoopadressen gezocht op ov-chipkaart.nl Volgens die site zou bijv. AH Rokkeveen de kaart verkopen. Op de fiets door de regen naar Rokkeveen, en nee hoor. Ze waren verbaasd bij de balie dat ik er om vroeg. Komt er uiteindelijk op neer dat je de aanschaf van zo’n kaart moet plannen. De strippenkaart had gewoon lekker veel verkooppunten. Als de verkoop en het opladen 20x beter geregeld worden is het wel te doen. Hoewel ik het handige er nog steeds niet van inzie. Met de strippenkaart kon je vooraf stempelen. Wel zo handig als je kleine kinderen een hand wil geven in bijvoorbeeld de randstadrail. Het was gewoon één handeling. Nu moet je in én uitchecken. Ik heb vaak niet genoeg handen om het voor elkaar te krijgen. Is ook niet fijn als je slecht ter been bent. Enz……